ΜΙΑ ΠΟΛΥΑΣΧΟΛΗ ΑΡΑΧΝΗ, ΤΟΥ ERIC CARLE
Συνεχίζουμε με κλασικά! Υποθέτω ότι μπορούμε να το πούμε αυτό καθώς ο Eric Carle μάλλον θεωρείται κλασικός στα παιδικά βιβλία, με το πρώτο του - “Πες μου καφέ αρκούδα τι βλέπεις;” να έχει εκδοθεί το 1967. Δύο χρόνια μετά ακολούθησε το “Μια κάμπια πολύ πεινασμένη”, το οποίο αγαπήθηκε τόσο από τα παιδιά που τον καθιερώσε ως βιρτούοζο στο είδος του.
Πάμε όμως στο βιβλίο μας. Η πολυάσχολη αράχνη είναι μια ιστορία εμπνευσμένη από τη φύση: Καθώς η αράχνη υφαίνει τον ιστό της, διαφορα ζώα προσπαθούν να την αποσπάσουν, όμως εκείνη παραμένει προσυλωμένη στην εργασία της. Έτσι στο τέλος καταφέρνει να τελειώσει τον ιστό της που είναι όμορφος και ταυτόχρονα χρήσιμος.
Κατά τη διάρκεια του παραμυθιού το παιδί βλέπει και μαθαίνει τα διάφορα ζώα της φάρμας που “ενοχλούν” την αράχνη με ποικίλους τρόπους. Παράλληλα, παρακολουθεί τον ιστό που υφαίνεται κλωστή κλωστή χάρη στην επιμονή που δείχνει η αράχνη.
Η ιστορία ζωντανεύει με τους διαφορετικούς ήχους που κάνουν τα ζώα αλλά και με την ανάγλυφη εκτύπωση σε ορισμένες σελίδες, που κάνει απτό τον ιστό, την αράχνη καθώς και μια μύγα που περιφέρεται τριγύρω. Το χαρακτηριστικό αυτό κάνει το βιβλίο ιδανικό και για παιδάκια με προβλήματα όρασης.
Από την άλλη, η καλλιτεχνική εικονογράφηση με τα έντονα χρώματα και τις τεχνικές κολάζ τραβούν αμέσως την προσοχή του παιδιού. Σε αυτό θεωρώ ότι συμβάλλει θετικά το μέγεθος του βιβλίου καθώς είναι ιδανικό για τα παιδικά χέρια αλλά και οι σκληρές του σελίδες. Ο Ιάσονας το αρπάζει αρκετές φορές μέσα στη μέρα, κάθεται στον καναπέ και το ξεφυλλίζει γρήγορα παριστάνοντας πως το διαβάζει μόνος του! - Ανθρωπάκος ;)
Αυτά για την αράχνη. Αν και τις αληθινές δεν τις πολυσυμπαθώ, η συγκεκριμένη μ'έκανε να τις δω με άλλο μάτι...
0 comments
Είναι χαρά μας να ακούμε τις απόψεις, τις ιδέες και τις εντυπώσεις σας!